می‌خوام خودمو از بالای آپارتمان بندازم پایین ، می‌خوام فقط درد و دل کنم

درود
من نوزده سالمه ، من کودکی نکردم. نوجوانی نکردم ، نه تنها در ایران به دنیا اومدم بلکه در خانواده ای ارتجاعی با تفکرات پوسیده هم به دنیا اومدم ، دوست داشتم دو سال جهشی بخونم ولی نشد والدینم نگذاشتند ، دوست داشتم از سه چهار سالگی برم کلاس زبان منو نگذاشتند ، میخواستم تجربی ریاضی بخونم معدل نهم هم ۲۰ بود نگذاشتند ، یک سال منو به زور پشت کنکور انسانی نگه داشتند و ۱۸ سالگیم بر باد رفت ، الآنم جوانیم داره بر باد می‌ره ، خانواده ام ارتجاعی و پست هستند ، با تک تک سلول های بدنم ازشون متنفرم ، به زور منو فرستادند حسابداری دانشگاه آزاد ، از حسابداری بدم میاد ، می‌خوام اپلای کنم ، ولی اپلای هزینه داره ، در ضمن من با خودم گفتم این همه بدبختی کشیدم اشکال نداره، گفتم برای کنکور ۱۴۰۳ ریاضی میخونم ولی من رشتم انسانی بوده ، تازه من پول کتاب تست ندارم ، با انواع و اقسام بیماری ها دارم دست و پنجه نرم میکنم ، گوشم درد و وز وز داره ، مو هام ریزش داره ، قد کوتاه هستم ، مشکل گوارشی دارم ، به پوکی استخوان و کم خونی دچارم ، پول ندارم برم دکتر ، دیگه به ته خط رسیدم ، من هیچ کسی رو ندارم ، تک و تنها هستم ، فقط میخواستم حرف های دلم رو بزنم و برم ، تازه خیلی چیز ها رو نگفتم ، اگه بگم وحشت می کنید به طور مثال من وقتی بچه بودم من رو دستمالی می‌کردند ...