مشکلات اساسی سیستم آموزشی کشور

مورد اول:جدا بودن پسران و دختران

خنده دار بودن و مضحک بودن این اشتباه آنجاست که در مقاطع پایه و غیر عالیه پسران و دختران جدا از هم تحصیل میکنند و در مقاطع تکمیلی با وجود بلوغ جنسی،
شور،عطش و طراوت جوانی به یکباره کنار هم قرار میگیرند..بسیاری از مشکلاتی که در دانشگاه شاهد هستیم بابت آن است که پسران و دختران ما از بچگی کنار هم نبوده اند،
و جنس مخالف برایشان موردی بزرگ و سوالیست عجیب.



مورد دوم:دروغ آموزش و پرورش؟!


در سیستم آموزشی ما هرآنچه که هست فقط و فقط آموزش است و لاغیر..
آموزش به معنای یاد دادن مواردی ثابت برا همگان به شیوه های مرسوم است
و پرورش به معنای کمک در به فعل رساندن پتانسیل های بالقوه شخص و رشد اخلاقی و شخصیتی فرد است.


مورد سوم:جهت گیری هایی در راستای حکومت،گزینشی بودن و خود سانسوری کتاب های آموزشی


بنده پنبه در دهان میگذارم و واضحات را توضیح نمیدهم.




مورد چهارم:نبود آموزش های جنسی و کمک در راستای ورود فرد به اجتماعات بزرگتر جامعه




در اکثر کشورهای دنیا آموزش جنسی و تکنیک های کمک به یادگیری مسئولیت ها و مسئولیت پذیری برا دانش آموزان حداقل در مقطع دبیرستان انجام میشود

که به راستی این مورد همانند مورد اول میتواند به بسیاری از مشکلات پسران و دختران ما کمک کند و راهگشا باشد.



ایرادات اساسی دیگر نیز بسیار است،برای مثال تغییرات سیستمیک و پله ای نظام آموزشی که

چنین چیزی ابدا توجیهی ندارد،چون نه یکبار بلکه چندین بار نحوه اجرای مقاطع آموزشی ما دستخوش تغییر گشته..

در نهایت بنظرم جز از بعد اجتماعی تر شدن،مدارس هیچ چیز مثبتی به فرزندان این سرزمین اضافه نکرده..و تدریس بصورت خانگی عقلانی تر است چرا که از تحقیر و تبعیض بالقوه،احتمال وقوع اضطراب و آسیب های روحی و جسمی در مدارس جلوگیری میکند.