طلا فرم

طلا فرم...

سلاام https://rangirangi.com/ https://rangirangi.com/afsordegi/ این مطلب رو یک آدم که دو سال درگیر افسردگی بوده و از بین تار و پود زندگی یه چیزای کوچیکی پیدا کرده تا برگرده به حال خوبش براتون آماده کرده. توی اون دوره‌ای که درگیر افسردگی بودم، یک دفتر کوچیک صورتی داشتم و زمان‌هایی که در توانم بود، سعی می‌کردم شرایط و کارهایی که انجام می‌دادم و بهم کمک می‌کرد رو مستند کنم. حتی خیلی وقت‌ها به این فکر می‌کردم یه روزی خوب میشی و همه این تجربه‌ها رو جایی می‌نویسی و شاید به کسی کمکی بکنی. حالا توی این مطلب قراره چکیده دفتر صورتیم رو براتون تعریف کنم. اینکه توی این دوره در کنار دارو درمانی، از چه مکمل‌های دیگه‌ای استفاده می‌کردم که حالم بهتر بشه. اینهایی که قراره بخونین٬ فیلم و کتاب و شعر و پادکست و موزیک‌هایی هستن که من از توی همین دفتر صورتی انتخاب کردم. تمام این‌ها در کنار داروهام بهم کمک کردن تا حد خوبی از افسردگی عبور کنم. حالا اینجام تا با همدیگه چند ساعتی وقت بذاریم و هر کدوم‌مون برای خودمون یکی از این دفترها درست کنیم! امیدوارم شما هم زودی حالتون بهتر بشه و دفترتون رو به دست یکی دیگه برسونید. این مطالب نوشته های ایرکا نیست صرفا از سایت رنگی رنگی کپی شده طلا فرم...ادامه مطلب

طلا فرم...

طلا فرم...

طلا فرم...

طلا فرم...

طلا فرم...

طلا فرم...

طلا فرم...

آخر شبی، یه بازی تلگرامی میکردم. شبیه بکمن بود : Screenshot (386).png اولین یا دومین باری که بازی کردم تونستم یه رکورد خوب بزنم (که هنوز نتونستم بشکونمش). بعدش که دقت کردم دیدم هرچقدر میزان پنیر های پشت سر همی که میخورم ، بیشتر شه، امتیازی که برای خوردن پنیر بعدی بهم میده، امتیاز بیشتریه.. و با این علم، تموم زور و تلاشمو کردم که از همون اول، تموم پنیر ها رو به طور پیوسته بخورم. این کارو بد انجام نمیدادم. ولی توی یه جا هایی، این پیوستگی ای که باید وجود میداشت بین خوردن دو تا پنیر،رو از دست میدادم! و با علم اینکه هرچی بکمن جلوتر میره، سخت تر میشه مجبور بودم خودکشی کنم. تا برگردم از اول. (تا اولِ کار رو خوب و محکم شروع کنم و بتونم اول بازی که آسون تره ، امتیاز بیشتری رو جمع کنم تا وقتی به جا های سخت میرسه و نمیشه انقد ساده امتیاز جمع کرد، امتیازم بیشتر باشه) ! و باید بگم خیلی راحت، توی 2 ساعت ، حدود 100 بار همون اول کار، چون بد شروع کردم خودمو کشتم. و حتی یه بار هم به آخر نرسیدم!! در حالی که اولین بار، بدون اینکه بدونم باید چجور بازی کنم و فقط میخاستم ادامه بدم و برم بالا تر، رکوردی رو زدم که هنوز نتونستم بشکونم نمیدونم مفهوم حرف من رو متوجه شدید یا خیر. ولی به نظر من، اینکه برسیم به تَهِش، بعد حسرت اون پنیرایی که نخوردیم رو بخوریم، خیلی قشنگ و زیبا تر از اینه که هر بار، به خاطر یه اشتباه، یا از دست دادنِ یه زمان کوچیک ، تموم امیدمون نسبت به اون دور و اون مسابقه از دست بره و برا دور بعد برنامه بریزیم:yahoo (5)::yahoo (5): خاطره ی تجربه شخصی: از حدود دی یه ناامیدی مزخرفی نسبت به امسال درونم به وجود اومد(به خاطر درصد آزمون جمع بندی نوبت اول). به خاطر همین دو ماه از دستم طلا فرم...ادامه مطلب